As 10 medidas de Marx, por Ángel Monroy

Resumo e valoración persoal de Ángel Monroy, 1º Bach. H-CCSS, 2018-19.

O Manifesto do Partido Comunista, escrito por Karl Marx e Friedrich Engels, é un ensaio político que os dous autores realizaron a petición da Liga dos Comunistas. Nesta obra sinálanse os problemas que o sistema capitalista ten ao non ser capaz de tratar ao proletariado, a clase baixa e traballadora, dun xeito digno, mentres que favorece a unha minoría, os burgueses ou empresarios. Con todo esta obra tamén expón a súa solución ao problema, unha sociedade sen clases. Sen profundar moito máis neste tema, o que Marx e Engels propoñen é realizar unha revolución do proletariado, na que unha vez gañado o poder se inície unha sociedade na que as clases queden abolidas.
Agora, aínda que moitas das ideas que Marx e Engels propoñen son orixinais, tamén é verdade que toman algunhas prestadas da época da ilustración. Estas ideas están espalladas por todo o texto, pero podemos atopar unha síntese ao final da 2ª sección (Proletarios e comunistas), onde os autores expoñen 10 medidas que, en maior ou menor medida, poden ser aplicadas en calquera país. Estas mediadas están pensadas para realizarse unha vez o proletariado alcance o poder e como medio de transición desde a fase que Marx chama Ditadura do proletariado, durante a cal este, unha vez alcance o poder, actúa de xeito despótico, á antes mencionada Sociedade sen Clases.

A proposta de Marx e Engels
As medidas son as seguintes:

1. Expropiación da propiedade da terra e emprego da renda que produza en gastos do estado.
2. Imposto fortemente progresivo.
3. Abolición do dereito a herdanza.
4. Confiscación da propiedade de todos os emigrantes e rebeldes.
5. Centralización do creto poñéndoo en mans do estado, mediante un banco nacional con capital do estado e monopolio exclusivo.
6. Centralización dos transportes en mans do estado.
7. Multiplicación das fábricas nacionais, dos instrumentos de produción, roturación e mellora das propiedades agrarias conforme a un plan comunitario.
8. Igual obrigación de traballo para todos, organización de exércitos industriais, especialmente para a agricultura.
9. Unión da explotación agraria e a industrial, medidas para superar paulatinamente a diferenza entre campo e cidade.
10. Educación pública e gratuíta de todos os nenos. Eliminación do traballo infantil nas fábricas na súa forma actual. Unión da educación coa produción material, etc.

Como se pode ver, Marx comparte moitos ideais dos Ilustrados, como a educación pública e gratuita, un imposto progresivo, etc. Isto tamén combinado con varias das súas ideas como a abolición do dereito a herdanza entre outras.
No que respecta á súa época, aínda que case ningunha destas ideas ilustradas estaban presentes en práctica, si que se atopaban en boca de moitos. Os obreiros xa mencionaran, xunto a mellora das súas condicións, reivindicacións como a educación pública, impostos progresivos entre moitas outras. E ata algúns burgueses, como Robert Owen (na imaxe á dereita) apoiaban e loitaban polos dereitos dos seus traballadores. En conclusión, aínda que Marx non inventou estes conceptos si xuntounos e deu a perspectiva que o comunismo tiña destas ideas.

Comentario persoal
Pero agora pasando á crítica, aínda que é verdade que as ideas que Marx expón soan ben, só hai que darlles un pequeno repaso para atopar cousas que poden tirar a un cara atrás. De primeiras aínda que na décima medida podemos atopar a prohibición do traballo infantil tamén podemos ver que pon que só na súa forma actual, o que leva a pensar que esta abolición do traballo infantil sería só parcial.
Tamén, na mesma medida, atopamos Unión da educación coa produción material, o que leva reforza a idea de que esta prohibición do traballo infantil non sería total.
A terceira medida ( Abolición do dereito a herdanza) tamén ten os seus peros xa que non só impide aos fillos dos ricos que herden unha fortuna si non que tamén limita a aqueles con menos a que non poidan herdar.
En definitiva, aínda que moitas das ideas que Marx expón no seu Manifesto soan ben, creo que hai medidas mellores que socialistas e burgueses utópicos (como Robert Owen) apoian, non só coa súa clase, senón que xunto ao proletariado.

Imaxes: Amazon (portada do libro), Wikimedia (Robert Owen)