CHARLAS "O MUNDO DE SOFÍA" - 4

4ª sesión: Darwin, Freud, Marx, Sartre e Berkeley

Existe o mundo que nos rodea? Ou todo sucede na conciencia?

Rematamos con dous científicos, Darwin e Freud, e dous filósofos, Marx e Sartre, da Idade Contemporánea,  e unha reflexión sobre o autor central do noso libro: Berkeley.

Nandi fai as presentacións: hoxe as nosas poñentes son Estela, Ana, Yasmina, Marta e Laura.

Darwin foi naturalista, teólogo, viaxeiro, escritor... Estela cóntanos a súa viaxe no Beagle que fixo cambiar as súas ideas e propoñer a doutrina evolucionista. Para a súa investigación foron moi importantes as observacións que fixo sobre os bicos dos pinzóns e os descubrimentos recentes sobre os fósiles.

Tamén Freud foi un científico que cambiou a nosa concepción do ser humano. Ana explícanos as súas teorías sobre o inconsciente e a estrutura da personalidade: o Iso, o Eu e o Supereu. Para concluír, uns exemplos sobre como facer interpretación dos soños.

Marx foi, xunto con Freud e Nietzsche, foi chamado filósofo da sospeita porque pensou que as leis que oprimen á clase traballadora son unha superestrutura que se constrúe sobre a base real da sociedade: o reparto inxusto da riqueza. Marta resúmenos os detalles da súa vida e o seu compromiso coa loita revolucionaria.

É a quenda de Yasmina. Con ela coñecemos os cafés de París nos que os (E AS!) existencialistas de mediados do s. XX facían a filosofía na rúa sobre o significado da expresión ser humano. Sartre e Simone de Beauvoir son dúas figuras representativas destas preocupacións que, hoxe en día, son centrais no noso pensamento.

Laura fai as despedidas por este ano. O autor que Jostein Gaarder elixíu como centro de gravidade de O mundo de Sofía foi Berkeley e Laura explícanos por que, formulándonos preguntas que nos fan pensar e animarnos a repasar pasaxes desta obra que non é soamente moi enganchante senón que ademais é unha preparación excelente para a materia de historia da filosofía do ano que vén.

Podes descargar as presentacións picando nestas imaxes:

CHARLAS "O MUNDO DE SOFÍA" - 3

3ª sesión: Descartes, Hume e Kant

Non vemos o mundo como é, vemos o mundo como somos

Descartes e Hume, principais representantes das escolas racionalista e empirista na Idade Moderna, mantiveron posicións extremas incapaces de explicar a nova ciencia ata que Kant, o filósofo da Ilustración, fixo unha síntese dambas.

As súas filosofías chégannos presentadas por Anxo Lois, Cynthia e Santi. Mestra de cerimonias, coma sempre, Nandi.

Anxo Lois introdúcenos ao pensamento cartesián, dualista e racionalista. A súa escola, á que pertencen Spinoza e Leibniz, fundamenta o éxito da ciencia de Galileo no método e a matematización.

Cynthia, pola súa parte, introdúcenos ao de Hume, representante da escola empirista, á que tamén pertenceron Locke e Berkeley. Os éxitos da ciencia de Galileo e agora tamén de Newton débense á observación, á experimentación e ao uso de instrumentos como o telescopio e outros.

A síntese dambas correntes fíxoa Kant, o autor que nos presenta Santi. Este autor decatouse de que hai unha diferencia entre o mundo tal e como é e o mundo tal e como o vemos; por exemplo: cando un obxecto cae por un plano inclinado nós vemos vectores e frechiñas que explican o seu movemento. Pero este autor non se ocupou só da ciencia natural: tamén foi un renovador da moral e do pensamento político na Ilustración.

Podes descargar as presentacións picando nestas imaxes:

CHARLAS "O MUNDO DE SOFÍA" - 2

2ª sesión: Platón e Aristóteles

Toda forma de goberno é boa mentres busque o ben común

Platón e Aristóteles foron os dous principais autores do período clásico da filosofía grega. Crearon os dous primeiros grandes sistemas da historia. Viviron nos séculos V e IV a. C. en Atenas.

Miguel e Lidia resúmennos hoxe os seus pensamentos. Presenta Nandi

Miguel explícanos o mito platónico da caverna. A sabedoría e a educación son importantes para a ética e a política. No relato, un escravo atado ao fondo dunha caverna, onde só poder ver sombras, é liberado e pode saír ao exterior. Despois volve para liberar aos outros pero eles prefiren a súa ignorancia e, igual que lle sucedeu a Sócrates, mátano. Este relato representa a duplicidade de mundos na que cre Platón: o mundo das cousas, na que vive o corpo, e o mundo das ideas, de onde procede a alma

Lidia resume a física e a ética de Aristóteles. As cousas, como dicía Platón, están compostas de materia e forma, pero só existe este mundo que coñecemos polos sentidos. Os seres vivos teñen alma vexetal, animal ou racional, e as cousas suceden causadas polo azar (como o movemento das pedras), pola técnica (como as operacións das máquinas) ou pola natureza (como as accións dos seres vivos). Pero o ser humano é un animal sociable que debe adquirir os hábitos virtuosos, algúns dos cales son dianoéticos (sabedoría, prudencia...) e outros éticos (amizade, valor).

Podes descargar as presentacións picando nestas imaxes: