Os seguintes materiais son para o traballo de Filosofía Medieval. Algunhas cousas son do ano 1998/99. Non están revisadas para axustalas ao programa do curso actual, pero espero que vos sirvan de axuda.
Dous esquemas: "Razón e Fe" e "A lei".
Se preferides, podedes baixar todo xunto, comprimido con Win.RAR (En Google Docs, premer Arquivo > Descargar orixinal).
Tede en conta as seguintes indicacións:
Iluminismo: Ver no tema “De Aristóteles a Tomé de Aquino”: Plotino, o emanacionismo; Deus está presente na alma humana e por iso o ser humano pode aspirar ao saber; o verdadeiro saber é un agasallo de Deus, que ilumina á persoa. Respecto ao problema Razón – Fe, significa que o ser humano debe primeiro crer en Deus mediante a fe e esperar despois que Deus lle permita entender a verdade mediante a razón; pero a pesar de que a fe ten precedencia, ambas deben colaborar: “Cre para entender, entende para crer”.
Buscar no texto fragmentos que coincidan con estas ideas, que as xustifiquen ou que sexan consecuencia delas.
Averroismo latino: Centrar historicamente e expoñer en unha ou dúas liñas os principais autores (Averroes, Sixer de Brabante). O principal é explicar a teoría da dobre verdade. A continuación, a resposta de Tomé de Aquino: 1º) razón e fe son cousas distintas, 2º) non hai contradición entre elas, 3º) hai unha zona de confluencia (preámbulos da fe: verdades de fe ás que a razón pode chegar por si mesma, como por exemplo: a existencia de Deus).
Indicar tamén cales destas ideas se atopan no texto.
A lei: Definición tomista da lei. IMPORTANTE: As expresións lei eterna e lei divina expresan cousas distintas, pero no contexto deste traballo deben entenderse como unha e a mesma cousa.
Explicar a relación que existe entre os tres tipos de leis: Deus promulga a lei divina para todo o universo, pero o ser humano debe axudar a Deus a facer a lei para o propio ser humano; para isto debe buscar a lei divina que está no seu corazón (chamamos a isto lei natural) e aplicala á súa propia acción moral. Tamén os seres humanos poden facer leis para a sociedade (lei humana ou lei positiva) pero hai un límite que non debe traspasar: a lei humana nunca debe ir contra a lei natural.
Isto ten importantísimas consecuencias hoxe en día, que se pide que critiques. Por exemplo, na nosa sociedade prohíbense ou póñense moitas dificultades ao matrimonio homosexual, a adopción de fillas/os por parellas homosexuais, a investigación con células nai, etc. pola presión da Igrexa, que xustifica as súas opinións por referencia á lei natural (afirmacións como a sexualidade oriéntase soamente á reprodución, ou Deus pon en cada ser humano un alma no momento da concepción, polo que desde o mesmo momento en que un óvulo é fecundado ten xa a esencia humana completa).
