22 sept 2014

Inicial task 2014-15, in Bitstrips

Welcome to the academic year 2014-15.
This is our first task of the year: Who am I?
We are going to use the web tool BITSTRIPS. Follow these steps:
1. Go to the site Bitstrips for schools.
2. Click on "LOG IN".
3. Enter your class code, (flo4b) and click on "GO".
4. Select your name.
5. Create your password and type it in (Write it in a sure place so you do not forget it!!!).
6. Enter the application and follow the instructions to create an avatar and a comic strip.

7. Any other instructions will be given to you by the teacher. Listen to him!!!
We hope you will enjoy this subject!!!

21 sept 2014

Traballo inicial 2014-15, en Bitstrips

Dámosche a benvida ao curso 2014-15.
Estes son os nosos primeiros traballos para este ano:
Quen son? para 2º e
A miña identidade para 4º non bilingüe.
Utilizaremos a ferramenta web BITSTRIPS. Segue estes pasos:
1. Vai a Bitstrips for schools.
2. Preme "LOG IN".
3. Entra co identificador da túa clase (flo2a, flo2b, flo4nb) + "GO".
4. Selecciona o teu nome.
5. Crea un contrasinal (apúntao nun lugar seguro e non o esquezas!!!).
6. Entra na aplicación e segue as instrucións para crear un avatar e un cómic.
7. As instrucións que falta darachas o profesor. Non o perdas de vista!!!
Esperamos que disfrutes desta materia durante o ano que agora comeza!!!

16 sept 2014

A lei natural e o matrimonio homosexual

por María Iglesias Oitavén. 2º Bach. CT, 2013-14.

Tomé de Aquino foi un filósofo, crego dominico, do século XIII. Defendeu unha lei natural creada por Deus, a cal permite ó home distinguir entre o ben e o mal mediante a razón. A lei positiva é unha prolongación da lei natural, constitúe o conxunto de normas morais que permiten ó home vivir en sociedade.
Dentro das normais morais encontramos a moral sexual. Tomé de Aquino defende que o "creador" construíu a natureza humana de tal maneira que a actividade humana sexual teña como único fin a procreación da descendencia, considerando así que as seguintes catro conductas non respectarían a finalidade do acto sexual:

a masturbación,
o acto sexual entre dúas persoas do mesmo sexo,
o acto sexual entre un home e unha muller dun modo inadecuado (impedindo a posibilidade de fecundación) e

o acto sexual entre un home e un animal.
A igrexa defende que si estes actos sexuais se practican son intrinsecamente desordenados e contrarios á lei natural.

A pesar de que Tomé de Aquino morreu hai máis de oito séculos, o seu pensamento sobre a homosexualidade segue en pé. Hoxe en día, dos 198 países que hai no mundo, tan só en 14 está permitido o matrimonio homosexual: España, Holanda, Bélxica, Canadá. Sudáfrica, Noruega, Suecia, Portugal, Islandia, Arxentina, Dinamarca, Uruguai e Nova Zelandia. En Estados Unidos estase a tramitar.


Como se pode ver neste enlace,
á xente non a deixan nin manifestarse polo que queren, cando o dereito á manifestación é propio de todo o mundo.
Francia foi o último país en unirse a esta pequena listaxe, fíxoo tras moitas manifestacións a favor disto, como podemos observar na seguinte noticia:

Agora ben, se actualmente seguimos tendo estas ideas tan antiguas, en parte tamén é pola educación que nos imparten. Dende pequenos ensínannos que o "normal" sería unha xuntanza dun home e unha muller, a case ninguén nos dan a opción de escoller a alguén do mesmo sexo. O máis impactante e que nin buscando ti polos teus propios métodos podes encontrar algo decente e que che axude a entender mellor a homosexualidade. Por exemplo, nunha páxina de internet saen os seguintes "trazos" sobre os homosexuais:
-Viste de rosa
-Gústalle travestirse
-Acosa sexualmente a calquera heterosexual
-Gústalle o ballet
-Ten o corpo depilado
-...

Dende o meu punto de vista isto paréceme unha falta de respecto que hai que solucionar canto antes. Tanto os homosexuais como os heterosexuais, son persoas e hai que respectar os diferentes gustos porque non todos somos iguais. Un mundo onde todas as persoas tivesen os mesmos pensamentos, gustos,... sería un mundo demasiado monótono e onde non habería variedade.





A educación: Platón e Kant

por Antonella Panebianco Barreiro. 2º Bach. CT, 2013-14.

Neste artigo procederemos a facer unha comparación entre o sentido da educacion na Grecia do século V a. C. e o período da ilustración, século XVIII. Para facer isto, colleremos a un autor grego, Platón, e a un autor da ilustración, Kant.
En primeiro lugar, analizaremos os puntos en común destes autores: ambos crían na necesidade dun enriquecemento das clases medias, no avance da ciencia e en dedicar diñeiro á cultura á arte e ás actividades culturais en xeral. Con isto pretendíase unha mellora da vida en sociedade, pero partindo sempre dende a cultura e, polo tanto, dende a educación.

Platón e o Século de Pericles
Platón vive nunha época economicamente moi boa. Atenas comezou sendo unha aristocracia pero chegou no século VI a.C. a unha difícil situación de desigualdade que provocou unha serie de revoltas dos campesiños. Solón, un dos sete sabios gregos, intenta poñer fin a esa situación e elabora unha serie de leis. Iníciase un período de mellora ata as guerras médicas, nas cales se enfrontaba a Liga de Delos (unión de polis gregas) cos Persas. Esta guerra é gañada pola Liga. Pericles farase co diñeiro do exército grego e levarao a Atenas. De este modo dá comezo unha época de esplendor, constrúense templos da acrópole, coma o Partenón, desenvólvense a literatura e o teatro, etc. En definitiva, investiuse en cultura para mellorar a vida da sociedade.
Platón deulle moita importancia á educación dos nenos desde unha idade moi temprana. Era necesario que os nenos se educaran tanto no plano mental como no plano físico, xa que Platón cría que entre corpo e alma debía haber unha harmonía. Os pais, segundo Platón, non poderían educar ben aos seus fillos polo que deberían dexarse en mans de xente que tivera os coñecementos adecuados. Toda a poboación recibía educación pero só os gobernantes se dedicarían á ciencia.
Por iso, Platón vaise dedicar a fundamentar teoricamente unha sociedade ideal, dicindo que os males dos humanos non desaparecerán ata que a raza dos puros e auténticos filósofos cheguen ao poder. A cidade ideal de Platón tería tres clases sociais. En cada unha predomina unha parte da alma que debe ser educada para realizar as funcións que lle son propias. Podíase producir mobilidade social xa que estas características non se herdaban. Para Platón a educación serve para acercarte ao mundo das ideas.

Kant e a Ilustración
A continuación explicaremos a Ilustración para así poder entender a educación proposta nesa época: A Ilustración é o movemento cultural predominante do século XVIII. Os aspectos fundamentais son a exaltación da razón, a educación como medio para o progreso, as posibilidades dos homes para transformar o mundo. Defendían a posesión dunha serie de dereitos naturais e, por último, a liberdade fronte ao abuso do poder do absolutismo.
A elite tiña a necesidade de aprender e de ensinar o aprendido. O que fixo posible en gran medida este cambio de mentalidade foi a filosofía de Descartes, baseada na dúbida metódica, e a revolución científica de Newton. Foi moi importante para o labor de divulgación a Encyclopédie raisonée des Sciences et des Arts publicada por Diderot e D´Alembert.
Para Kant a educación constaba de dúas partes, unha positiva e outra negativa. A primeira sería a instrución, que consistía na transmisión de coñecementos de unha xeración a outra. A segunda sería a disciplina, na cal se reprimiría o instintivo e animal. Hai unha necesidade da educación para ser persoas completas e chegar así á perfección humana. A educación é a forma de pasar da minoría de idade e conseguir un propio criterio. Mediante a educación seremos capaces de obrar moralmente sen necesidade de ninguén e chegar a guiarnos por nós mesmos. Se non hai educación somos pasto para a xente que domina.
As persoas que deberían ensinar son as que están realmente cualificadas para iso, e dicir, a xente máis sabia, que ten a obriga moral de facer uso público da razón: informar á sociedade dos problemas que xurdan ao aplicar leis inxustas ou mal feitas e propoñer solucións. A educación ten que ser popular e a escolarización obrigatoria.

Conclusión
A educación é un piar fundamental para a formación das persoas, axuda a que non sexan ignorantes e non se deixen enganar por ninguén. Investir en educación é a única maneira para que a sociedade mellore e por iso a mentalidade destes filósofos supuxo un gran avance na sociedade.